top of page
Foto van schrijverMarloes

Kraamzorg maakt of breekt je kraamweek.

Tijdens mijn tweede zwangerschap wilde ik me wederom goed voorbereiden op de bevalling. Het onbekende was eraf en dat maakte het alleen maar spannender. Om zonder verwachtingen en helemaal open in een bevalling te stappen kon nu niet meer.

Ik zorgde ervoor dat mijn man en ik de ademhalingsoefeningen weer doornamen en oefenden, ik maakte weer een bevalplan, of eigenlijk wel drie en koos mijn verloskundige zorgvuldig uit. Ook verdiepte ik me in de kraamzorg en koos een heel mooi bureau die natuurlijke kraamzorg gaf. Ik had alles goed gepland en dit zou een hele ontspannen kraamtijd worden.


Op 20 december kwam onze tweede zoon ter wereld, thuis in een bevalbad. Alles was goed gegaan maar het was voor mijn gevoel wel zwaar en met een kindje van bijna 5 kilo extra hard werken. Super blij was ik met mijn verloskundige. Zij gaf mij vertrouwen, hielp me waar nodig en straalde rust uit als ik dat even niet voelde. Mijn man week niet van mijn zijde en loodste me door de moeilijke momenten.

Omdat het rond de feestdagen was en het blijkbaar erg druk was kreeg ik niet de kraamzorg die ik wilde maar een zzp’er. Deze vrouw wist niks van natuurlijke kraamzorg en alles wat ik zo graag wilde in de eerste tijd na mijn bevalling was er totaal niet. Geen aromatherapie, waar ik toen nog niks van wist maar wat ik wel eens wilde proberen en geen aandacht voor mijn lichaam of voor mijn andere kind en man.

De lijst die ik gemaakt had van dingen die ik belangrijk vond belandde ongelezen in de prullenbak.

Hoe ik mijn baby moest verzorgen en borstvoeding moest geven wist ik wel. Ik wilde voeden op verzoek en het schema wat ik moest volgen volgens mijn kraamzorg veegde ik subtiel aan de kant. Maar mijn lichaam had het zwaar te verduren gehad en de eerste paar dagen waren mijn beenspieren niks waard. Bij het draaien in bed moest mijn man mijn benen helpen van de ene naar de ander kant en had ik hele erge pijnlijke naweeën. Hiervan werd ik zo naar dat mijn lichaam trillend wegtrok en ik moest overgeven van de pijn. Mijn verloskundige hielp me goed op weg en ik slikte paracetamol tegen de pijn. Die was nu gelukkig dragelijk en zo zag ik niet meer zo erg op tegen het borstvoeding geven. De borstvoeding kwam goed opgang en mijn baby was blij.

De kraamzorg daarentegen vroeg mij nooit hoe ik me voelde, of ik misschien moest afbouwen met de paracetamol na een paar dagen. Ze controleerde mijn temperatuur onder mijn oksel wat ik een teken vond van onbekwaamheid, gewoon omdat dit helemaal geen accuraat beeld geeft van je temperatuur. "Als 't een beetje goed is is het wel prima", zei ze dan.

Ze controleerde voor mijn idee liever niet mijn hechtingen en na 5 dagen, toen ze vroeg of ze eerder naar huis kon, vonden wij dat eigenlijk wel prima.

Ze praatte meer over haar eigen problemen en hoe moeilijk en druk ze het had dan dat ze de tijd nam voor mijn familie.

Als dit ons eerste kindje was geweest waren we echt in een gat gevallen na die 8 dagen, ik voelde me nu heel erg op onze eigen kracht als familie aangewezen en gelukkig heb ik een hele lieve sterke man die heel goed voor mij en onze kinderen zorgde.

Wat ik me ingebeeld had als een mooie vlotte badbevalling en een heerlijke kraamtijd waarin mijn gezin en ik verwend zouden worden was een echte teleurstelling. Nu 1,5 jaar later is dit nog steeds iets waar ik mij over kan opwinden. Alle steken die ze liet vallen.

Nu zegt een kraambureau natuurlijk altijd ‘als het niet klikt neem dan contact op’ maar doe je dat? Je bent zo onder de hormonen, in de ban van je kindje en hebt slapeloze nachten dat dit echt pas na een half jaar bij mij opkwam. Dat hadden we natuurlijk moeten doen, maar assertief zijn in de eerste weken is echt voor veel vrouwen heel moeilijk.


Daarom zou het zo fijn zijn als ik iemand in huis had gehad, die af en toe eens kwam checken hoe het met mij ging, of ik blij was, waar ik mijn hart kon luchten en die tegen me had gezegd. Ik ga wel even voor je bellen, ik regel het.


Wat ik nu doe voor andere vrouwen als postpartum coach is iets wat ik zelf zowel in mijn eerste als tweede kraamtijd gemist heb. In beide periodes had ik behoefte aan verschillende dingen maar hulp, een luisterend oor en zelfvertrouwen zijn dingen die altijd fijn zijn als je je zo kwetsbaar voelt.

Zoek een kraamzorg die weet wat ze doet, veel kennis heeft over jouw en je baby en jullie als gezin altijd voorop stelt.

En houd gewoon intake gesprekken, een soort sollicitatie ronde want wie er bij jouw thuiskomt maakt of breekt je kraamweek en het gevoel wat je eraan overhoud voor lange tijd erna.




93 weergaven1 opmerking

Recente blogposts

Alles weergeven

1 comentário


jessyslangen
27 de mai. de 2021

Dat is geen kwestie van niet klikken,da's gewoon een vinkje in het hokje 'ongeschikt'! Vreselijk jammer en het is superfijn dat je andere vrouwen hiervoor kunt behoeden. Je bent zó kwetsbaar die eerste tijd. Mijn man stuurde onze kraamzorg gewoon naar huis. Je wilt en hóeft geen partypoopers in je cocon.

Curtir
bottom of page